Francuski nóż Laguiole – siła tradycji

laguiole-noz-do-steakow-dlugosc-230mm

Francuski nóż Laguiole wywodzi się z terenów pasterskich położonych na terenach południowej Francji. Jego nazwa związana jest z niewielką miejscowością położoną u podnóża Pirenejów. Korzenie noża sięgają początku XIX wieku. Od tamtego czasu noże Laguiole stały się przedmiotami związanymi z niezliczonymi legendami i przesądami. Są one niezwykle pożądane, zarówno przez kolekcjonerów, jak i osoby pragnące stosować je na co dzień.

Z czego wynika popularność noży Laguiole?

Jak wspomniano powyżej, francuski nóż Laguiole z gastronet24.pl jest obiektem pożądania i swoistego kultu. Poszczególne modele noży różnią się wyglądem, wielkością oraz ceną. W sprzedaży dostępne są bowiem noże w formie bardzo prostych scyzoryków, jak również bogato zdobione modele, które mogą być wyposażone w dodatkowy szpikulec nawiązujący budową do szpikulca weterynaryjnego stosowanego przez pasterzy w celu ratowania wzdętego bydła oraz owiec. Poza tym modele te mogą być wyposażone w korkociąg oraz inne pomocne akcesoria.

Jak wykonane są noże?

Wysokogatunkowe produkty posiadają różnorodne okładziny rękojeści, które mogą być wykonane z rzadkich gatunków drewna, metalu lub rogów zwierzęcych. W dawnych czasach mogła być to również kość słoniowa. Niezależnie jednak od rodzaju materiału, kształt noży pozostaje zbliżony. W przypadku wersji klastycznej ma on nawiązywać do głowy wieloryba, natomiast kształt noża z korkociągiem przypominać ma kobiecą nogę.

Z czego wynika unikalne zdobienie noża?

Oryginalne zdobienie noża związane jest z legendą, zgodnie z którą ma on symbolizować nadprzyrodzone zdolności kowala związane z umiejętnością panowania nad czterema żywiołami, w tym wodą, ogniem, ziemią i powietrzem. Wodę symbolizować ma ostrze noża, zaś ziemię jego rękojeść. Wykonane z metalu piny na rękojeści oznaczają ogień, natomiast pszczoła znajdująca się na sprężynie związana jest z powietrzem. Poza tym noże posiadają symbol krzyża, który zgodnie z tradycją wbity w chleb miał służyć pasterzom podczas porannej i wieczornej modlitwy, natomiast nacięcie głowni wykorzystywane było jako liczydło lub kalendarz pokazujący dni tygodnia.